در نظام‌های سیاسی پیچیده، بقای دولت‌ها نه با شعار و سیاست‌گذاری علنی، بلکه با توان هماهنگ‌سازی پنهان، کنترل تعارضات نهادی و پیوست راهبردی تصمیمات تضمین می‌شود. این کارویژه حیاتی، نه از تریبون‌ها، بلکه از دل سکوت‌های حساب‌شده، اعتمادهای پشت‌پرده و بازیگرانی در سایه شکل می‌گیرد؛ چهره‌هایی که دیده نمی‌شوند، اما دولت را از فروپاشی نجات می‌دهند.
دولت پزشکیان، بیش از هر زمان، به چنین چهره‌ای نیاز دارد.
در همه نظام‌های پیچیده، افرادی در پشت‌صحنه نقش‌آفرینی می‌کنند؛ بی‌نیاز از شهرت، اما حیاتی برای ثبات. آن‌ها حلقه وصل میان نهادها هستند، تضادها را بی‌سر و صدا حل می‌کنند و تصمیمات پراکنده را به راهبردی منسجم پیوند می‌زنند. نه وزیرند، نه سخنگو، اما بی‌آن‌ها دولت‌ها از هم می‌پاشند.
ایران، از منظر نهادی، شبکه‌ای تو‌در‌تو از نهادهای رسمی، امنیتی، نظارتی و رهبری است. در چنین ساختاری، کسی که بتواند میان این قطب‌های موازی پل بزند و اعتماد متقابل ایجاد کند، به عنصری کلیدی بدل می‌شود.
محسن حاجی‌میرزایی، با سابقه مدیریتی در سطح بالا، شخصیت آرام و روابط عمیق در سطوح حاکمیتی، از معدود گزینه‌های موجود برای ایفای این نقش در دولت پزشکیان است.
این ارزیابی نه بر پایه حدس و گمان، بلکه نتیجه یک‌سال‌ونیم گفت‌وگوی تخصصی و منظم با ایشان صورت گرفته است؛ تحلیلی که من، به‌عنوان یک پژوهشگر، پس از مصاحبه با بیش از ۵۰ وزیر و مقام ارشد در دولت‌های مختلف به آن دست یافته‌ام. از نگاه بسیاری از این بازیگران باسابقه، حاجی‌میرزایی واجد مؤلفه‌هایی چون اعتمادپذیری، قدرت تحلیل، و توانمندی در ایجاد انسجام نهادی است؛ ویژگی‌هایی که او را برای ایفای نقش «مغز پنهان» دولت، برجسته می‌سازد.
در آمریکا، دنیس مک‌دانا، رئیس دفتر باراک اوباما، نمونه‌ای برجسته از چنین نقش پنهانی بود. نه در رسانه‌ها حضور پررنگی داشت، نه درگیر سیاست‌ورزی حزبی بود، اما در قلب تصمیم‌سازی کاخ سفید ایستاده بود. با آرامش، انسجام داخلی دولت را حفظ کرد، اختلاف‌ها را در نطفه خنثی ساخت و ساختار را از فروپاشی نجات داد. او نشان داد که قدرت واقعی، گاه در سکوت و سایه است.
دولت پزشکیان وارث وضعیتی 45 ساله است که با بی‌اعتمادی نهادی، گسست در تصمیم‌گیری، و تداخل ساختاری دست‌به‌گریبان است. بدون حضور یک هماهنگ‌کننده پنهان، این ساختار نه‌تنها کارآمد نخواهد بود، بلکه به میدان ستیز نهادها تبدیل می‌شود.
حاجی‌میرزایی می‌تواند همان ستون پنهانی باشد که تعادل و دوام دولت را تضمین می‌کند.
اگر دکتر پزشکیان می‌خواهد دولتش در میدان پرتنش تعارضات نهادی تاب بیاورد، باید در همین فرصت باقی مانده ، فردی وفادار، تحلیل‌گر، آرام و مورد اعتماد را به‌عنوان «مغز پنهان هماهنگی دولت» برگزیند. بدون حضور چنین چهره‌ای، موتور دولت از درون خواهد سوخت.
آیا حاجی‌میرزایی می‌تواند مک‌دانای دولت پزشکیان باشد؟
پاسخ این سؤال، نه در مصاحبه‌های خبری، بلکه در جلسات محرمانه، وفاداری‌های نامرئی، و موفقیت‌های بی‌نام و امضا نهفته است.
سجادی پناه
کلیات موضوع و دلائل در لینک …. https://fesadnews.ir/?p=3298
