پایگاه خبری جامعه خبر/ دکتر مجید سجادی پناه – استاد دانشگاه: از زمانی که تو را از دولت بیرون کردند گویی تدبیر و امید هم با تو از دولت بیرون شد. به ناگهان دیدیم که با یک ابزار ساده بودجه نویسی و آوردن آن به کف جامعه چگونه توانستند یک جمعیت ۸۰ میلیونی را به هیجان اقتصادی و سیاسی درآورند؟
برخی هوشمندانه با قلم شان توانستند ارقام دستگاه های مختلف را با سو نیت با یگدیگر مقایسه و به کف خیابان پمپاژ کنند و با افتخار آن را به عنوان بزرگترین میراث بزرگ دولت در ۴۰ ساله گذشته به مردم معرفی نمایند.
تیتر برخی رسانه ها را در هفته پیش ببینید؟
“خدمت بزرگ روحانی؛ بودجه ۹۷ و انفجار اطلاعات/ اکنون پرده از همه چیز برافتاده است
امروز ارقام مقایسه ای این بودجه با ذکر جزئیات در توییتر و تلگرام می‌چرخد.
دولتمردان ما و در راس آن سازمان مدیریت و برنامه ریزی معتقدند که بودجه ۹۷ در میان بودجه‌های ۴۰ سال گذشته از همه عقلانی‌تر و علمی‌تر بوده و ملت را مات و مبهوت خودش کرده است. تا مردم ببینند سال‌های گذشته چه دسته‌گل‌هایی به آب داده شده است؟
همه حیرانند. چرا بودجه‌نویسی تابدین‌حد نابخردانه و خلاف مصالح ملک و ملت است؟ چرا بودجه عقیدتی سیاسی بیشتر از مرزبانی است؟ چرا بودجه خواهران حوزه علمیه از بودجه چند دانشگاه کشور بیشتر است؟ چرا برخی حضرات ردیف بودجه خصوصی دارند؟ چرا بودجه سپاه و بسیج چند برابر بودجه ارتش است؟ چرا موسسات و نهادهای خصوصی ردیف بودجه دارند؟ ”
آقای پورمحمدی باورتان می شود که مواردی ازاین دست که باید در اتاق های کارشناسی سازمان مدیریت و کمیسیون های دولت بررسی و رتق و فتق شود به کف خیابان آمده است؟
معنی بودجه که سند دخل و خرج کشور در سال آتی است بسیار بد برای جامعه معنا شد. به تازگی متوجه شدیم که بودجه یعنی دشنام، بودجه یعنی نفرت، بودجه یعنی آثار تورمی که ممکن است در سال آینده تمام امید ما را به ناامیدی تبدیل کند.
برادر از وقتی تو رفتی نه تنها تدبیر به ما پشت کرد بلکه امید هم از ما دور شد و ما نا بخردانه و ناخواسته به جان هم افتادیم. با کسانی دعوا می کنیم که آنها را نمی شناسیم و روبروی کسانی ایستاده ام که قبلا نسبت به آنها هیج کینه ای در دل نداشتیم و علیه سازمان های شعار می دهیم که به هیچ وجه از ماموریت قانونی آنها باخبر نیستیم فقط در اسناد بودجه می خوانیم که چرا باید پولی که باید صرف مسائل اقتصادی شود به آنها تخصیص پیدا می کند.
نمی دانم با چه فرمولی محاسبه کردند که انتظار داشتند مردم هیجان زده که به بیرون خانه هایشان می ریزند قادرند موازنه ای در بودجه کل کشور ایجاد نمایند.
بله برادر از زمانی که تو ، طیب نیا، دهقان، احمدی پور از دولت رفتید همه فکر کردند تحول بزرگی در دولت پدیدار خواهد شد و خیلی ها خوشحال شدند که توانسته اند جلوی برخی تندروی های را بگیرند اما نمی دانستند که این یک شادی زودگذری بیش نیست.
مگر می شود در کشور جهان سوم جراحی های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی را بدون خون ریزی انجام داد. مگر می شود کشور را تنها با گفتار درمانی اداره کرد. مگر نشنیده ایم که کار کردند در این کشور، خلاف جریان آب شنا کردن است. حرف پرفسور حسابی را بیاد دارید که می گفت: جهان سوم جایی‌ست که هرکس بخواهد مملکتش را آباد کند، خانه‌اش خراب می‌شود.
تو برخلاف وزرای دیگر که اگر نابغه اند مردکار نیستند و اگر مردکارند مرد اندیشه و فهم نیستند و اگر هر دو هستند مرد شمشیر و جهاد نیستند و اگر هرسه هستند مردپارسایی و پاکدامنی نیستند و اگر هر چهار هستند مردعشق و احساس و لطافت روح نیستد اما تو به زبان ما سخن می گفتی آنهم نه برای توجیه محرومیت ما و برخورداری از قدرت ها بلکه برای نجات و آگاهی و عدالت و خروج از نظام کهنه و فرسوده اداری که مسبب تمام مشکلات و معضلات کشور ماست.
حوادث اخیر سراسر کشور نشان می دهد که چقدر محتاج حضور تو در وزارت کشوریم تا دیر نشده است باید دولت دوازدهم از تجربه اداری، قضایی، فرهنگی، امنیتی تو در این وزارتخانه برای ساماندهی امور بهره ببرد و برای این کار رئیس جمهور باید به آقای علی لاریجانی یک “نه” بزرگ بگوید و همچنین به مخالفت های محافظه کارانی چون نوبخت و … هم گوش ندهد که از فرط پیری و ناتوانی در آب گل آلود پایین چشمه در برکه ای به نام اعتدال و توسعه شنا می کنند و به طور کلی از آب زلال بالای کوه بی خبرند چون توانایی صعود به قله را بدلیل کهولت سن از دست داده اند.
باید بپذیریم که سابقه مدیریت بحران در کارنامه وزیر کشور فعلی ما چندان زیاد نیست. از انتصاب معاونش کاملا > مجید سجادی پناه: هویداست که در میان انواع روش های علمی مقابله با زلزله روش هوشمندانه را خلاقانه بیان فرمودند که “تهرانی ها خانه های پدریشان را در شهرستان ها حفظ کنند. “
