در سال‌های اخیر، نظم جهانی مبتنی بر حقوق بین‌الملل، به‌ویژه در خاورمیانه، به‌شدت تضعیف شده و جای خود را به منطق زور و مداخلات نظامی داده است. رژیم صهیونیستی با سوءاستفاده از خلأ عملکردی نهادهایی مانند شورای امنیت، دیوان بین‌المللی دادگستری و دیوان کیفری بین‌المللی، و با اتکا به حمایت‌های بی‌قید و شرط آمریکا، فرانسه و آلمان، راهبرد «درگیری‌های کنترل‌شده» را دنبال می‌کند. این راهبرد مبتنی بر دکترین «حمله پیش‌دستانه» و تفسیری گسترده از «حق دفاع مشروع» است؛ مفهومی که بهانه‌ای برای گسترش دامنه حملات هوایی و عملیات‌های برون‌مرزی این رژیم علیه محور مقاومت در غزه، سوریه، لبنان و هم اکنون در خاک ایران شده است.
در همین راستا، یمن نیز به‌عنوان حلقه جنوبی محور مقاومت و تهدیدی در مسیر راهبردی باب‌المندب، در آستانه ورود به مرحله جدیدی از جنگ قرار دارد. پرتاب موشک‌ها و پهپادهای انصارالله به سوی کشتی‌ها و خاک این رژیم در دریای سرخ، به تل‌آویو فرصتی داده تا حمله به یمن را با عنوان «دفاع پیش‌دستانه دریایی» توجیه کند. حضور روزافزون اطلاعاتی و پهپادی اسرائیل در این منطقه، همراه با هماهنگی‌های امنیتی فزاینده با آمریکا و برخی کشورهای منطقه مانند امارات، نشانه‌ای آشکار از تدارک یک عملیات محدود زمانی ولی گسترده و هدفمند علیه مواضع حوثی‌هاست.
بر این اساس، می‌توان پیش‌بینی کرد که حمله نظامی اسرائیل به یمن در آینده‌ای نزدیک انجام خواهد شد. چنین اقدامی جبهه جنوبی محور مقاومت را فعال خواهد کرد و ممکن است منطقه را وارد فاز تازه‌ای از نبردهای چندلایه و ناامن‌ساز کند؛ تحولی که تبعات ژئوپولیتیکی سنگینی برای امنیت انرژی، خطوط کشتیرانی جهانی و توازن راهبردی در خاورمیانه به دنبال خواهد داشت. بدون مداخله فعال نهادهای بین‌المللی برای مهار این روند، منطقه در آستانه یک درگیری فراگیر قرار گرفته است.
اقدام احتمالی رژیم صهیونیستی در حمله به یمن، تجاوزی آشکار به حاکمیت کشورهای مستقل و نقض فاحش حقوق بین‌الملل است که باید به‌شدت از سوی جامعه جهانی محکوم شود.
سجادی پناه
