به گزارش پایگاه خبری جامعه خبر، وجود بخش های متنوع اقتصادی در وزارت تعاون و کار و رفاه اجتماعی چشم طمع بسیاری از طیف های سیاسی را به خود خیره کرده است و شاید در یک جمله بتوان گفت که این مجوعه بیش از حد سیاسی شده است. استیضاح های اخیر به خوبی نشان داد که این وزارتخانه میدان منازعات سلائق مختلف دو جناح سیاسی کشور واقع شده و باعث گردیده است که حتی این جمله معروف دینگ شیاپینگ که چین کمونیست را از قعر جدول به رتبه دوم اقتصاد دنیا ارتقا داد، دیگر در این مجموعه کاربردی نداشته باشد که به درستی می گفت: ” مهم نیست گربه سیاه باشد یا سفید مهم این است که بتواند موش بگیرد”. ولی امروز می بینیم گربه سیاست در وزارت کار بقدری چوب (استیضاح) خورده که نه تنها موش نمی گیرد بلکه از موش ها (خدمت صادقانه) هم وحشت زده فرار می کند.
وزارت کار پر از مسائل حل نشده ای است که مطمئناً افراد بیرون از آن به دنبال حل کردن آنها نیستند همه بدنبال تبیین و توضیح مسئله و نون خوردن از مسئله اند و عموما تخصص ویژه ای دارند که مسائل ساده را به سرعت به مسائل پیچیده تبدیل و آنرا به صورت کلاف سردرگمی درآورند که دیگر متخصصین داخلی وزارتخانه هم قادر به حل آنها نباشند.
وزیرآینده این نکته را باید بخوبی بداند که وارد کردن سلائق سیاسی مختلف برای حل مسائل وزارت کار از بین بردن صورت مسئله و به نوعی منحل کردن مسئله است زیرا وارد کردن این همه متغیرهای گوناگون متاثر از سلائق سیاسی مختلف، معادله را تبدیل به یک معادله چند متغیره، چند مجهولی می کند که دیگر حل کردن آن غیر ممکن و یا زمان طولانی را مطالبه خواهد کرد.
هواپیمای خدمت رسانی وزارت کار که مسئولانش در آن مشعول سیاستگذاری ، برنامه ریزی ، راهبری و پایش و نظارت هستند باید هرچه سریعتر اورهال شود. دست اندرکاران آن باید بخوبی بدانند که نشست و برخاست این هواپیما برروی سه چرخ تشکل های کارگری، تشکل های کارفرمائی و دولت که همان سه جانبه گرایی معروف است امکان پذیرخواهد بود و این هواپیما دائما باید سیاست ها، برنامه ها، راهبردها ، بودجه و امکانات را بین بازیگران اصلی اقتصاد و بازیگران اصلی اجتماعی جابجا نماید.
اگر خروجی این برنامه ریزی داخل هواپیما بخوبی صورت بگیرد و بر اثر فشار برخی نمایندگان و برخی وزرا و دیگران منحرف و یا تغیر جهت ندهد شامل محصولات زیر خواهد بود که قادر است هم در کوتاه مدت و هم در بلند مدت بحران ناکارآمدی جمهوری اسلامی را دراین بخش بزرگ نظام از بین ببرد:
۱- با ارتقاء بهره وری از نیروی کار صیانت بعمل خواهد آمد
۲- شاخص های فرهنگی و اجتماعی کارگران و کارفرمایان بهبود پیدا می کند
۳- بازار کار در کنار سه بازار دیگر به تعادل می رسد
۴- سهم بخش تعاون در اقتصاد ملی به ۲۵ درصد نزدیکتر خواهد شد
۵- شاخص های رفاه اجتماعی ارتقا و در سایه آن آسیب های اجتماعی کاهش پیدا می کند
۶- بیمه های اجتماعی گسترش پیدا و یک تعادل پایداری بین منابع و مصارف صندوق های بازنشستگی ایجاد می شود.
