گالانت، یادت هست آن روزها که بی‌وقفه رجز می‌خواندی و با غرور، ملت و رهبر ما را تهدید می‌کردی؟ بارها از «قدرت بی‌همتای» ارتش اسرائیل سخن گفتی و قسم خوردی که هیچ نیرویی یارای مقابله با آن را ندارد. اما حالا چه شد؟! پس از ماه‌ها لاف و عملیات‌های پر سر و صدا، حتی نتوانستید این باریکه کوچک غزه را اشغال کنید!
آن شعارهای پرطنین چه شد؟ «غزه باید نابود شود»، «این آخرین فرصت حماس است»، «اگر اسرا آزاد نشوند، غزه را جهنم می‌کنیم»! امروز کجا ایستاده اید؟ آیا مقاومت سرسخت مردم غزه، تمام تهدیدهایتان را به یک شکست خفت‌بار تبدیل نکرده است؟
و حالا چه شد؟ به دامن ترامپ پناه برده‌اید که برایتان صلح دست‌وپا کند؟ این همان ارتش افسانه‌ای شماست که زیر فشار مقاومت حماس – که از زمین و آسمان و دریا محاصرشان کرده اید – به التماس آتش‌بس و مذاکره افتاده اید ؟ آن همه ادعای اشغال غزه کجا رفت؟ چرا به جای ادامه لشکرکشی، به مذاکره و صلح روی آورده‌اید؟ این بود آن «قدرت بی‌نظیر» که از آن دم می‌زدید؟
این نامه، هم سرزنشی است برای تو و هم هشداری به اربابت در واشنگتن: در دنیای واقعی، تهدیدهای پوچ و پر سر و صدا جای حقیقت را نمی‌گیرند. وقتی مقاومتی با ایمان و اراده استوار می‌ایستد، حتی مجهزترین ارتش‌ها هم در مقابل آن زانو می‌زنند.
درود بر یحیی سینوار که با نبوغی کم‌نظیر، سازوکار امنیتی‌ای ساخت که پس از دو سال، اسیرانتان درست زیر نگاه ارتش «مدرن» آمریکا و اسرائیل در همان باریکه جابه‌جا می شدند و شما نمی توانستید به آنها دست پیدا کنید.
از «جهنم در خاورمیانه» تا عقب‌نشینی به صلح؛ مروری بر تهدید های پوشالی
• ۱۶ دی ۱۴۰۳: ترامپ به‌عنوان رئیس‌جمهور منتخب آمریکا هشدار داد که اگر گروگان‌های اسرائیلی حاضر در غزه پیش از تحلیف او آزاد نشوند، «جهنمی در خاورمیانه» شعله‌ور خواهد شد.
• اواخر اسفند ۱۴۰۳: ترامپ چندبار هشدارهای تندتری به حماس داد و از ادامهٔ مذاکرات مستقیم کاخ‌سفید با حماس برای آزادی گروگان‌ها خبر داد؛ در عین حال حمایت کامل آمریکا از اسرائیل تأکید شد.
• ۱۷ مرداد ۱۴۰۴: کابینهٔ امنیتی اسرائیل به ریاست نتانیاهو طرح «کنترل کامل شهر غزه» را تصویب کرد که سازمان ملل نسبت به پیامدهای انسانی آن هشدار داد.
• شهریور–مهر ۱۴۰۴: نتانیاهو اعلام کرد که اسرائیل «تمام تهدیدهای وجودی» را خنثی کرده و در مسیر اشغال کامل غزه است.
• ۱۰ مهر ۱۴۰۴: ترامپ تهدید کرد که اگر حماس تا مهلت تعیین‌شده توافق نکند، منطقه دچار «جهنمی بی‌سابقه» خواهد شد.
• مهر ۱۴۰۴: ترامپ فشار برای آزادی گروگان‌ها را تا حد تهدید به تشدید حملات نظامی بالا برد و بر نقش حمایتی و همراهی کامل آمریکا با اسرائیل تأکید کرد.
• تابستان ۱۴۰۴: پس از نزدیک به دو سال بمباران و درگیری مداوم در غزه، نتانیاهو تصمیم به «اشغال کامل نوار غزه» گرفت و این هدف را برای بازگرداندن اسرا، نابودی حماس و تثبیت امنیت اعلام کرد.
• مرداد و شهریور ۱۴۰۴: گزارش‌ها از اختلافات داخلی در کابینه و ارتش اسرائیل دربارهٔ اشغال غزه حکایت داشت؛ با این‌حال نتانیاهو تأکید داشت این اشغال برای حفظ دستاوردهای نظامی و امنیتی ضروری است.
• تابستان ۱۴۰۴: انتقادات داخلی و بین‌المللی نسبت به طرح اشغال و نگرانی از تبعات انسانی آن افزایش یافت، اما نتانیاهو مسیر اشغال را ادامه داد و با وجود مخالفت‌ها بر تعهد خود برای آزادسازی گروگان‌ها و تضمین «بی‌خطری» غزه برای اسرائیل پافشاری کرد.
