وقتی وزیر دادگستری سه سال پیش به وزارت خانه آمد سه نفر را با خود از قوه قضاییه به این مجموعه آورد که به مثلث رفیق پایه مشهور شدند و سه پست کلیدی را بدون حتی یک روز تجربه و “آورده ای مدیریتی” به تعبیر خود وزیر محترم به آنها سپرد.
تازه مدیر کل حوزه وزارتی به سمت اکتسابی خود راضی نبود و به نگارنده می گفت که در پی اخذ مشاور عالی وزیر هم هست، “مسول دفتر وزیر” که اتفاقا آنهم راضی به این پست غصب شده نبود همین رفقا دست به دست هم دادند و با همکاری یکدیگر پست “معاون مدیرکل حوزه وزارتی” را برای او ردیف کردند این در حالی بود که افراد قابلی بیش از ۲۲ سال در آن حوزه منتظر ارتقا برای چنین جایگاهی مانده بودند ولی نمی دانستد که قرار است فردی از بیرون بیاید و یک شبه در پست مورد نظر آنها مستقر شود.
راجع به ضلع سوم که اساسا صحبت نشود بهتر است او از فرط فقر اطلاعات از اتاق خود بیرون نمی آید و همیشه بازرسی را با برنامه ریزی اشتباه می گیرد و در خصوص سوجریاناتی که در وزارتخانه بوجود آمده است (نحوه هزینه کرد وجوه هنگف یونیسف ، توزیع ناعادلانه اعتبارات رفاهی پرسنل و …) یا همواره پشت به مسئله می کرد یا پارچه دروغین توجیه بر مسئله می افکند.
روزی در خصوص درز اطلاعات از دفتر وزیر به همین فرد تازه منصوب شده (مسئول دفتر) تذکر دادم با پرخاشگری، الفاظ چاله میدانی و داد و فریاد او روبرو شدم. تعجب کردم که او با این حال خرابش چگونه به یک چنین جایگاهی تکیه زده است.
به او روزی گفته شد یکی از وزرا سابق قصد دیدن وزیر دادگستری را دارد لطفا دستور بدهید برای او ماشینی بفرستند و ایشان را از منزل به دیدن وزیر بیاورند. او با کمال تعجب گفت ما برای کسی که درخواست ملاقات کرده است ماشین نمی فرستیم و اون فرد با کمال خضوع پیاده به دیدن وزیر آمد جالب است بدانید که ایشان در دولت اقای پزشکیان، رئیس دفتر رییس جمهور شده است.
ایشان در یک اقدام شگفت انگیز دیگر در التهابات اخیر وزارتخانه دیگران را وادار به موضع گیری های عجیب و غریب می کرد که در گروه مجازی همکاران رد آنها کاملا مشخص است و امروز پاداش این خوش خدمتی را گرفت و بعنوان مشاور وزیر دادگستری که روزی بزرگان این کشور در چنین جایگاهی نشسته بودند به ناحق بر آنجا تکیه زد.
این مثلث رفیق پایه جریانی را در وزارتخانه بوجود آوردند که هرکسی که با آنها (قوه قضائیه ) نبود حتما علیه آنها تصور می شد که یا می بایست حذف و یا با ترفندی به ماموریت فرستاده می شد.
اختلافات طبقه هفتم وزارتخانه که این حضرات در آن قرار داشتند با طبقه اول دیگر زبان زد عام و خاص کارمندان شده بود که نهایتا به نفع “مثلث رفیق پایه” تمام شد و توانسند معاون وزیر را حذف و یک نفر از قوه قضاییه که از رفقای آنها بود را در آن جایگاه بنشانند که هم بر بودجه وزارتخانه و هم بر نیروی انسانی آنجا مسلط شوند.
این سرنوشت تلخ انتصابات وزارتخانه دادگستری است.
