توافق های بین المللی زیر در قطر صورت گرفته است :
1. طالبان و آمریکا : توافق تاریخی خروج آمریکا از افغانستان در دوحه امضا شد.
2. گفت‌وگوهای بین طالبان و دولت افغانستان : تلاش برای صلح داخلی افغانستان با حضور طرف‌های مختلف.
3. مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا در سال‌های اخیر، برای احیای برجام یا تبادل زندانیان.
4. میانجی‌گری در جنگ غزه : قطر با حفظ ارتباط با حماس و اسرائیل، در آتش‌بس‌ها و کمک‌های انسانی نقش کلیدی داشت.
5. گفت‌وگوهای سودان، لبنان، چاد، یمن و…درگیری‌های آفریقایی و عربی نیز بعضاً با میانجی‌گری قطر به سمت مذاکرات سوق یافته‌اند
مشاهده می کنید قطر در دو دهه گذشته با ترکیبی از دیپلماسی فعال، رسانه‌سازی هوشمند، و بی‌طرفی تاکتیکی، خود را به یکی از مراکز اصلی مذاکرات بین‌المللی و منطقه‌ای بدل کرده است. این جایگاه حاصل سیاست‌گذاری بلندمدت و زیرساخت‌های دقیق است، نه صرفاً یک اتفاق یا واکنش سیاسی مقطعی.
قطر برخلاف کشورهای عربی دیگر، سعی کرده میان قدرت‌های رقیب (آمریکا، ایران، ترکیه، گروه‌های اسلام‌گرا) رابطه بی طرفی خودش را حفظ نماید . این سیاست به آنها اجازه داده است تا حتی نقش میانجی را هم ایفا کنند.
دوحه، به عنوان شهری امن، مدرن و مجهز، توانایی میزبانی نشست‌های دیپلماتیک پیچیده را دارد. همچنین دستگاه دیپلماسی قطر بسیار فعال، منعطف و چابک عمل می‌کند.
قطر در نتیجه سرمایه گذاری های بلند مدت خود تبدیل به محلی قابل اعتماد، بی‌طرف تاکتیکی، امن و مناسب برای گفت‌وگوهای حساس و بعضاً محرمانه در سطح بین الملل شده است
شبکه خبری الجزیره، که در دوحه مستقر است، به یکی از ابزارهای “قدرت نرم” یعنی ماشین دیپلماسی قطر تبدیل شده است. الجزیره با پوشش بحران‌ها، گفتمان‌سازی می‌کند و همزمان به قطر امکان تأثیرگذاری غیرمستقیم می‌دهد.
براستی قطر چگونه توانست شبکه خبری الجزیره را به عنوان یک “رسانه کنترل‌شده” در چنین “پایتخت‌ی برای مذاکرات” به عنوان یک مزیت دیپلماتیک بکار بگیرد؟
1- حفظ محرمانگی مذاکرات بخصوص در مذاکرات حساس (مثل مذاکرات صلح یا تبادل زندانی)، لو رفتن اطلاعات می‌تواند باعث شکست گفت‌وگوها شود. بنابراین قطر با کنترل نسبی الجزیره، فضا را برای محرمانه بودن مذاکرات فراهم می کند.
۲. جلوگیری از فضاسازی منفی یا تحریک‌آمیزدر کشورهای آزاد (مثل آمریکا یا اروپا)، رسانه‌ها ممکن است با گزارش‌های جانبدارانه یا افشای زودهنگام، بر روند گفت‌وگو فشار سیاسی وارد کنند. اما قطر توانست جلوی تحریک فضای عمومی یا تخریب طرف‌های مذاکره را بگیرد.
بنابراین شبکه بزرگ و تاثیرگذار الجزیره توانست با تصویر سازی بین‌المللی از قطر این کشور را به عنوان یک کشور صلح‌طلب و بسیار با نفوذ در جهان معرفی نماید
مثال‌هایی از کشورهای که بعنوان “پایتخت مذاکرات” در دنیار قرار گرفته اند موفقیت این کشور را بیش از بیش نمایان می سازد:
1. دوحه (قطر): مذاکرات طالبان و آمریکا، ایران و آمریکا، حماس و اسرائیل
2. ژنو (سوئیس): مذاکرات ایران و 1+5، نشست‌های حقوق بشر
3. اسلو (نروژ): مذاکرات صلح اسرائیل و فلسطین در دهه
4. وین (اتریش): گفت‌وگوهای هسته‌ای برجام
سجادی پناه
