آقای رئیسی، مظلومیت حماسه می آفریند.

 گروه سیاسی ؛ *دکتر مجید سجادی پناه ، مشاور سابق وزیر دادگستری* ، در یاداشت پیش رو آورده است که ؛آن مردی که بدنبال اثبات مدیریت و شایستگی های خود در نظام سلامت بود، از وزارت بهداشت ” *رفت* “. ما از زمان ورود کرونا، با داشتن توهم استغنا وگرفتن ژست های خودکفایی، مانع آن…
گروه سیاسی ؛ *دکتر مجید سجادی پناه ، مشاور سابق وزیر دادگستری* ، در یاداشت پیش رو آورده است که ؛آن مردی که بدنبال اثبات مدیریت و شایستگی های خود در نظام سلامت بود، از وزارت بهداشت ” *رفت* “. ما از زمان ورود کرونا، با داشتن توهم استغنا وگرفتن ژست های خودکفایی، مانع آن شدیم که مدافعان حقوق بشر در دنیا بفهمند که امریکا با اعمال “تروریسم سلامت” از طریق تحریم های دارو و تجهیزات پزشکی چه فاجعه عظیم انسانی را در ایران رقم زد.سیکنال های که یکی پس از دیگری به جهان مخابره کردیم نظیر “جهان از کنترل کرونا در ایران حیرت کرده است”. “ما موفق ترین کشور در مدیریت کرونا بودیم”. “ما قطب تولید و صادرات واکسن در دنیا خواهیم بود” . “ما به امریکا واکسن صادر خواهیم کرد” . “ایران برای کمک به مهار کرونا در هند اعلام آمادگی می کند”. “مااجازه ندادیم صف دارو در کشور ایجاد شود” . “ما راه ۲۰ ساله را یکساله رفتیم” و….. . مهمتر از همه اینها، با مسدود کردن مرجع اعلام آمار رسمی فوتی های کشور یعنی سازمان ثبت احوال، که از تابستان سال گذشته تا کنون از اعلام آمار رسمی مرگ و میر منع شده است، موجب شدیم که آماری فوتی های که به دنیا اعلام می کنیم واقعی نباشد تا عمق جنایت آمریکا برای جهانیان پنهان بماند. ولی اگر استدلال های معاون وزیر بهداشت که آمار واقعی را معادل دو نیم برابر آمار رسمی می داند را مبنا قرار دهیم آنوقت قادر خواهیم بود که برای دنیا افشا کنیم که امریکا با راه اندازی ” *جنگ اقتصادی* ” به اندازه ” *جنگ نظامی ۸ ساله ایران و عراق* ” یعنی معادل۲۲۰ هزار نفر از مردم بی گناه ایران را بدلیل تحریم دارو به کام مرگ کشانده است.بزرگی این رقم ما را بیاد بمباران اتمی امریکا در هیروشیما و ناکازاکی می اندازد که در پی آن ۲۰۰ هزار نفر از انسان های بی گناه در آن کشور کشته شدند. قطعا این جنایت بزرگ علیه بشریت که در ایران رخ داده است می تواند باعث جریحه دار شدن افکار عمومی ، وجدان های بیدار و مدافعان واقعی حقوق بشر در جهان، علیه امریکا شود.ما با نیت خوب ولی در عمل، صورتمان را با سیلی سرخ نگه داشتیم و همه امورات مربوط به کرونا را به جهان، خیلی عادی و قابل کنترل نشان دادیم. در حالی که در عالم واقع نظام سلامت داشت از درون به فروپاشی می رسید ولی ما قادر نبودیم با پرده برداری از ماهیت ” *تروریسم پزشکی* ” امریکا، این کشور را بعنوان تحریم کنندگان دارو هم بعنوان ” *ناقض حقوق بشر* ” ، وهم بعنوان ” *قاتل انسان‌ها* ” به دنیا معرفی نماییم. تا شاید از این رهگذر با تسهیل در واردات دارو و تجهیزات پزشکی زیرساخت های سلامت کشور را مجددا بازسازی نماییم.از سوی دیگر تصویر سازی از چهره امریکا بعنوان یک تروریسم خونخوار و عامل کشتار این همه انسان بی گناه، نه تنها می توانست یک برگ برنده در عرصه بین المللی برای ما محسوب شود بلکه در داخل هم می توانست بعنوان یک عامل تولید کننده انسجام داخلی محسوب شود. زیرا تاریخ کشورمان به خوبی نشان داده است که همیشه وجود یک *دشمن مشترک* ، باعث هم‌گرایی و اتحاد ملی در بین مردم و اقوام مختلف در ایران می شود. اما در این برهه تاریخی، دولت خودش را به تنهایی، حلال تمام مشکلات داخلی و خارجی در زمینه کرونا به مردم معرفی کرد و بعد هم زیر بار سنگین مسئولیت آن ماند و این عامل و فرصت ” *همبستگی* ” جای خود را به یک تهدید بزرگتری یعنی ” *کاهش اعتماد عمومی* ” سپرد.اما سوال منطقی که در این زمینه قابل طرح می باشد آن است که چرا این همه سازمان های مدافع حقوق بشر که در کشورمان براه افتاده است در این زمینه خاص سکوت کرده اند و نتوانسته اند این مظلومیت ایرانیان را به جهان منعکس نمایند. در حالی که یک مترسکی مانند مسیح علی نزاد یا یک رسانه ساده توانسته است دنیا را در خصوص حقوق بشر، اعدام های ۶۷ و …. بر علیه ما بشوراند ولی ما قادر نبودیم با این همه نهاد و سازمان توجه دنیا را به این فاجعه بزرگ انسانی امریکا که در ایران رخ داده است، جلب نماییم.معاون حقوق بشر وزیر دادگستری کشور ما برای نقض حقوق بشر در میانمار بیانیه می دهد و آن را سکوت “مرگبار” جامعه جهانی تلقی می کند ولی در خصوص نقض حقوق بشر امریکا در کشور خودش که باعث این کشتار وسیع شده است عکس العملی نشان نمی دهد .ما برای انسجام بخشی در خصوص مقابله با فعالیت های تهاجمی حقوق بشری دنیا علیه کشور مان ستادی را از سال ۸۱ با ترکیب ۱۳ د … (بیشتر )