آقای دکتر پزشکیان، آیا پاداش مردم تهران که در جنگ ۱۲روزه، شجاعانه و استوار ایستادگی کردند، باید افزایش ۵۰ درصدی قیمت نان باشد؟ مردمی که زیر بار فشارهای اقتصادی و روانی، همچنان وفادار مانده‌اند، سزاوار این‌گونه تاوان دادن نیستند.
نان، اصلی‌ترین کالای سفره مردم است؛ آن‌هم نه کالای لوکس، بلکه ضروری‌ترین نیاز روزانه. امروز بی‌هیچ توضیح روشن و در سکوتی عجیب، ناگهان ۵۲ درصد گران شد؛ بدون هیچ توجهی به اقشار کم‌درآمد و بی‌صدا. عجیب است، وقتی بحث افزایش قیمت بنزین مطرح می‌شود، همه نگران واکنش طبقه متوسط و مرفه جامعه هستند. اما درباره نان، که کالای حیاتی قشر ضعیف است، همه سکوت می کنند؟ چرا که می دانند این قشر همیشه و در هر شرایطی به نظام وفادارند و بازهم تحمل می کنند
از یک‌سو سخنگوی دولت با لبخند از «نشاط اجتماعی» و تعطیلات بیشتر حرف می‌زند، از سوی دیگر قیمت آب در خرداد با رشد ۲۸ درصدی و حالا نان را با نیز جهش ناگهانی 52درصدی به سفره مردم می آورد. این تناقض تلخ، نشانه‌ای است از مدیریتی که سال‌ها پشت درآمد نفت پنهان بود و حالا که آن درآمد نیست، مستقیماً به سفره مردم دست برده می شود.
دولت باید از هزینه‌تراشی، به سمت درآمدزایی واقعی و کارآمدی حرکت کند. اما اگر قرار است کارآفرینی بهانه‌ای برای گران‌تر کردن زندگی مردم باشد، این نه کارآفرین بلکه عین ناکارآمدی است.
حفاری نفت تمام شد؛ امروز نوبت به حفاری سفره مردم رسیده. خواهش می‌کنیم همان‌طور که با قاطعیت لایحه‌ها را پس می‌گیرید، به همان قاطعیت دستور بازگشت قیمت نان را هم صادر کنید. این، حداقل احترامی‌ست به مردمی که با وجود همه زخم‌ها، هنوز پای نظام ایستاده‌اند.
سجادی پناه
