تغییرات قیمت سکه ، نرخ ارز و سود سپرده بانکی به این شدت و توامان تا کنون مسبوق به سابقه نبوده است. این تغییرات در دولت های قبلی، صرفاً به اسفندماه خلاصه می شد تا آنها قادر باشند از تفاوت نرخ ارز و … کسر بودجه خود را تامین نمایند اما تازه دیشیب فهمیدیم که طولانی شدن این تغییرات و کشیده شدن آن به فروردین و اردیبهشت ماه و آوردن المان دیگری به نام پیش فروش سکه طلا داستان دیگری پیدا کرده است و دلیل تجهیز گسترده این منابع مالی، آمادگی دولت برای دوران پسا برجام یا همان خروج ترامپ از این توافق بین المللی بوده است.
در اسفندماه افزایش ناگهانی 5 درصدی در سود بانکی باعث شد دولت 101 هزار میلیاردتومان منابع جمع آوری نماید و تغییرات تصنعی قیمت سکه باعث شد بانک مرکزی هفت و نیم میلیون سکه پیش فروش کند و این یعنی رقم وحشتناک 60 تن طلا (در سال 92 ذخایر طلای کشور نزدیک 110 تن طلا بوده است). و وقتی مسولان بانکی برای اولین بار اعلام کردند که چند روز زودتر سکه ها را تحویل می دهندهمگان تعجب کردند که نظام بانکی این بار چه دلسوزانه با مردم رفتار می کنند ولی با محاسبه دقیق آن چند روز زودتر، متوجه شدند که تاریخ واگذاری مصادف شده است با تاریخ خروج ترامپ از برجام. و این اقدام صرفا برای کنترال التهابات بازار بوده است.
آیا واقعاً اسم این اقدامات آمادگی است. فشار50 درصدی تورم فروردین ماه و ثروتمند شدن عده ای سود جو بر اثر رانت این تغییرات را برگرده و پشت و پهلوی مردم وارد کردند به هیچ وجه نامش آمادگی نیست.
آقای روحانی به وزارت خارجه دستور دادند ظرف چند هفته آتی گزارش از بررسی ابعاد توافق برجام را ارائه دهند . آیا این برخورد منفعلانه با موضوع نیست آیا نمی شد این بررسی را مانند آمریکایی ها نه چند ماه زودتر بلکه چند هفته زودتر انجام می دادیم تا پاسخ درخوری به این تازه وارد سیاست بدهیم یا همچنان تصور میکینم ترامپ هم مانند برخی از مسولین ما دیشب از خواب بیدار شده و ناگهانی تصمیم به خروج از برجام گرفته است. سفر سران برخی کشورهای اروپایی به کاخ سفید بیانگر خروج قطعی ترامپ از برجام بود ولی قرار بوده و هست که ما همچنان بر سر این دستاورد “هیچ” بمانیم. فراموش نکنیم عقب نشینی در مقابل افراد تندرو به معنی هجمه های دوباره و صدباره آنهاست. ما هم باید شجاعانه دیشب خروج از برجام را کلید میزدیم و به دنبال پیمان های دوجانبه و چند جانبه با کشورهای دیگر می رفتیم.
